چرا مردم چیزهای منزجرکننده و ترسناک را دوست دارند؟

ثبت بازخورد

  • دیجیاتو
  • علمی
  • میان رشته ای

لذت از چیزهای ترسناک و منزجرکننده علمی چرا مردم چیزهای منزجرکننده و ترسناک را دوست دارند؟

شاید تلاش روزمره انسان برای تجربه احساس انزجار با طبیعت او در تناقض باشد، اما این رفتار هدفی تکاملی را دنبال می‌کند.

رضا زارع‌پور نوشته شده توسط رضا زارع‌پور | ۳۰ آبان ۱۴۰۱ | ۲۱:۰۰

در دیجیاتو ثبت‌نام کنید

جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.

عضویت در دیجیاتو

تازه‌های تکنولوژی
  • روزیاتو: ۱۰ فیلم بی نقص، دیدنی و بسیار باکیفیت سال ۲۰۲۲ که کسی چیزی در موردشان نمی گوید ۱ ساعت قبل
  • آیفون ۱۵ احتمالاً با شاسی تیتانیومی و لبه‌های گرد از راه می‌رسد ۴ ساعت قبل
  • شرکت TSMC در آمریکا تراشه‌های پیشرفته ۳ نانومتری تولید می‌کند ۵ ساعت قبل
  • قطع تلفن مرکز ملی رقابت حاشیه‌ساز شد؛ مخابرات: بدهی داشتند ۶ ساعت قبل
  • نماینده مجلس: تصمیم درباره فیلترینگ به وضعیت امنیتی کشور وابسته است ۶ ساعت قبل

مردم با اشتیاق فیلم‌های سلاخی و خون‌ریزی، خانه‌های روح‌زده و پر از لکه‌های خون و اعضای بریده‌شدهٔ بدن را دنبال می‌کنند. اما جذب شدن به چیزهایی که حس انزجار در ما ایجاد می‌کنند، ریشه‌هایی فراتر از سرگرمی محض دارند.

در سراسر برنامه‌های تلویزیونی و ویدیوهای اینترنتی، برنامه‌هایی وجود دارند، از کارهایی مانند خوردن غذاهای نامتعارف و آسیب‌زا، تا فیلم‌های جراحی و دیگر محتوای چندش‌آور که سعی در جذب و حتی خنداندن بینندگان دارند.

این‌ها فقط محدود به فیلم‌ها نیستند؛ داستان‌ها و رمان‌های بسیاری نیز وجود دارند که با صحنه‌هایی منزجرکننده قصد تحریک خواننده را دارند. فراتر از همه این‌ها، علاقه‌مندان می‌توانند در اینترنت کلیپ‌هایی واقعی از لحظات حادثه و حتی کشته شدن افراد را پیدا کنند.

این یک پدیده رسانه‌ای تازه هم نیست. برای مثال، در اوایل شکل‌گیری انگلستان مدرن می‌توانیم فرهنگ انزجار مشابهی را ببینیم. چرا بسیاری از افراد جذب چیزهایی می‌شوند که با هر منطقی باید با وحشت از آن‌ها بگریزند؟ علم مدرن پاسخی برای این سؤال دارد و این پاسخ به نحوه کارکرد بنیادی احساس انزجار مربوط است.

انزجار چیست؟

انزجار به طور بنیادی یک احساس اجتناب است: سیگنال می‌دهد که چیزی می‌تواند برای بدن شما مضر باشد و شما را تشویق می‌کند تا از آن دوری کنید.

دانشمندان عقیده دارند که انزجار اصالتاً حسی مربوط به غذا بود؛ چارلز داروین می‌نویسد: «به چه سادگی این حس با هرچیز نامعمول در ظاهر، بو و طبیعت غذای ما برانگیخته می‌شود.» طبق این نظریه، انزجار به آرامی تکامل یافت تا از شما در برابر هر چیزی که می‌تواند شما را در معرض پاتوژن‌های خطرناک مانند بیماری‌ها، حیوانات، صدمات بدنی و جسدها قرار دهد، محافظت کند.

حس انزجار برای اجتناب از غذاهای مضر
دانشمندان عقیده دارند حس انزجار در ابتدا برای اجتناب از غذاهای مضر تکامل یافت

علاوه بر این، به نظر می‌رسد انزجار به تکامل خود ادامه داده تا چیزهایی را که به طور نمادین مضر هستند نیز کنترل کند: سرپیچی از اخلاق، قواعد فرهنگی و ارزش‌های محبوب. به همین دلیل است که برخی ممکن است بگویند از یک عمل نژادپرستانه «منزجر» می‌شوند.

به علت این کارکردهای تنظیمی، انزجار اغلب به عنوان «احساس محافظ»، «احساس طرد» یا «احساس بدن و روح» شناخته می‌شود.

جذابیت انزجار

پس چطور می‌توانیم این حقیقت را توضیح دهیم که چیزهای منزجرکننده گاهی می‌توانند ما را جذب کنند؟

پژوهش‌های روان‌شناسی نشان می‌دهند که محرک‌های انزجار به‌طور مژثرتری نسبت به محرک‌های احساسی خنثی توجه ما را جلب و حفظ می‌کنند.

طبق پژوهش متخصصان رسانه، «بریجت روبنکینگ» (Bridget Rubenking) و «آنی لانگ» (Annie Lang) این احتمالاً به این دلیل رخ می‌دهد که از نقطه‌نظر تکاملی، گویا «یک تعصب توجهی به انزجار، هرقدر نفرت‌انگیز، انسان‌ها را بهتر برای اجتناب از مواد مضر آماده می‌کند.» پس با این که انزجار می‌تواند یک احساس نامطبوع باشد، این حس همزمان به‌گونه‌ای تکامل پیدا کرده که توجه انسان‌ها را جلب کند.

اما چیزهای منزجرکننده فقط توجه شما را جلب نمی‌کنند؛ شما می‌توانید از آن‌ها لذت ببرید.

«نینا استرومینگر» (Nina Strohminger) روان‌شناس، نشان می‌دهد که خصوصیات لذت‌بخش انزجار احتمالاً یک نمونه از پدیده‌ای باشند که «مازوخیسم بی‌خطر» نام دارد؛ تمایل انسانی برای پیگیری تجربیات ظاهراً «منفی» به هدف لذت بردن از «ریسک‌های کنترل‌شده» مانند سواری با یک ترن هوایی یا خوردن غذاهای بسیار تند.

طبق گفته استرومینگر، به نظر می‌رسد ممکن باشد «که هر احساس منفی پتانسیل لذت‌بخش بودن را داشته باشد، زمانی که از این باور جدا باشد که چیزی که اتفاق می‌افتد درواقع بد است و هیجان روانشناختی حاصل از آن به خودی خود شادی‌آور یا جذاب بماند.»

پس شما نه فقط می‌توانید به چیزهای منزجرکننده جذب شوید، بلکه مکانیسمی روان‌شناختی نیز وجود دارد که اجازه می‌دهد در شرایط مناسب از آنها لذت ببرید.

انزجار شکسپیری

تجلیل این جاذبه و سود بردن از آن محصول عصر دیجیتال نیست. این پدیده حتی در زمان شکسپیر نیز رایج بود.

تراژدی بدنام این نمایشنامه‌نویس، «تیتوس آندرونیکوس» به‌اندازه یک فیلم سلاخی امروزی خون دارد. طبق یک تخمین، صحنه‌های این نمایشنامه شامل «۱۴ کشته، ۹ تا از آن‌ها روی صحنه، ۶ قطع عضو، ۱ تجاوز (یا ۲ یا ۳، بسته به این که چطور بشمارید)، ۱ دفن انسان زنده، ۱ مورد جنون و ۱ آدم‌خواری، میانگین ۵٫۲ قساوت به ازای هر اکت، یا یکی به ازای هر ۹۷ خط» است.

«سینتیا مارشال» منتقد (Cynthia Marshall) هنگام بررسی «جذابیت غامض خشونت این نمایشنامه» می‌پرسد: «چرا یک مخاطب، هر مخاطبی، از تکرار خشونت تیتوس نسبت به بدن انسان لذت می‌برد؟»

پاسخ ریشه در طبیعت جذاب انزجار دارد که روان‌شناسان آن را مستند کرده‌اند. درواقع، در اوایل شکل‌گیری انگلیس مدرن، یک صنعت روستایی انزجار در این کشور وجود داشت.

تیتوس آندرونیکوس شکسپیر
تصویری از یک اجرای نمایشنامهٔ تیتوس آندرونیکوس شکسپیر

جمعیت انبوه به تماشای اعدام‌های ملاعام می‌رفتند و جسد مجرمان با زنجیر آویزان می‌ماند تا مردم به آنها خیره شوند. در تئاترهای آناتومی باز، بینندگان کنجکاو می‌توانستند پزشکانی را تماشا کنند که مردگان را تشریح می‌کردند. عطارها در مغازه‌های خود اعضای جداشده بدن انسان را پیش از ترکیب آن‌ها در داروها به نمایش می‌گذاشتند؛ رویکردی که امروزه به آن «آدم‌خواری پزشکی» می‌گویند.

و این به این دلیل نیست که مردم عصر الیزابت بی‌احساس بودند و آستانه تحمل انزجار بالاتری داشتند. افراد آن زمان، حتی با این که خود جذب این نمایش‌های انزجار می‌شدند، تنفر خود را نسبت به آن‌ها ابراز کرده‌اند. «ساموئل پپیس» (Samuel Pepys)، وقایع‌نگار پس از دیدن یک جسد سوخته در انبار یک تاجر، می‌نویسد: «گرچه منظره‌ای تهوع‌آورد بود، اما بسیار خشنودم کرد.»

پس همانند امروز، چیزهای منزجرکننده توجه ما را جلب می‌کنند و لذت‌بخش هستند و صحنه‌های هولناک نمایشنامه‌ای مانند «تیتوس آندرونیکوس»، این حقیقت را نشان می‌دهند که مردم عصر الیزابت در فرهنگی زندگی می‌کردند که آن‌ها را تشویق می‌کرد چیزهای منزجرکننده را تماشا کنند، حتی اگر حس می‌کردند که باید از آن‌ها رو برگردانند.

مخاطبان شکسپیر این لذت نامطبوع را پذیرا بودند؛ درست مانند مخاطبان مدرن که جدیدترین فیلم‌های هولناک را در سینما و تلویزیون تماشا می‌کنند.

احساس انسانی که از شما حفاظت می‌کند، به همان اندازه اجازه می‌دهد از چیزهایی که باید از آنها در امان باشید، لذت ببرید.

Scientific American ترس

مقالات و اخبار مرتبط
  • پژوهشی جدید: ترس از تاریکی می‌تواند به عملکرد مغز ارتباط داشته باشد نه هیولای زیر تخت
  • افتتاح طولانی‌ترین پل معلق عابر پیاده جهان در پرتغال
  • اضطراب ریاضی چیست و چگونه با آن مقابله کنیم؟
  • چگونه با کنار گذاشتن ترس به ذهنیتی جسور و ماجراجو دست یابیم؟
  • طراحی بازی ترسناک در محیط Paint توسط دندانپزشک لهستانی
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مطالب پیشنهادی

پیشنهادهای دیجیاتو

  • شرایط فروش مدیران خودرو؛ فروش اقساطی سه مدل MVM X22 ،MVM X33 و MVM X55
  • بررسی سامسونگ گلکسی زد فلیپ ۴؛ گوشی تاشو برای همه
  • دیجی‌تک؛ ناتینگ فون می‌تواند موفق شود؟
  • نسخه جدید وبسایت دیجیاتو رونمایی شد
ورود به حساب کاربری

فرم ورود به حساب کاربری دیجیاتو

ساخت حساب کاربری

فرم ثبت نام در دیجیاتو

فراموشی رمز عبور

صفحه فراموشی کلمه عبور در دیجیاتو

مطلب پیشنهادی

اتفاق عجیب در چین: ربات کوچک ۱۲ ربات بزرگ را ربود! [تماشا کنید]

ثبت بازخورد دیجیاتو کیان تکنولوژی کیان اتفاق عجیب در چین: ربات کوچک ۱۲ ربات بزرگ را ربود! [تماشا کنید] در این ویدیو، ربات کوچک از دیگر ربات‌ها سوال می‌کند که چرا به خانه نمی‌روند و آن‌ها نیز به دنبالش از نمایشگاه خارج می‌شوند. نوشته شده توسط جواد تاجی | ۱ آذر ۱۴۰۳ | ۱۷:۳۰ در دیجیاتو ثبت‌نام کنید جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید. عضویت در دیجیاتو تازه‌های تکنولوژی اوپو فایند X8‌ و X8 پرو وارد بازار جهانی شدند 2 ساعت قبل ..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.